Gisteravond in de Toonbanksessie van de Makkelijk Leven KoffieCorner kwamen we te spreken over vrijheid. En we constateerden dat er best veel angst lijkt te zijn voor échte vrijheid.
Wie vrij is of zich vrij voelt, kan zeggen, doen en laten wat er wel of juist niet opkomt. En dan…. dan zou het wel eens mis kunnen gaan, vermoeden we. Vanuit die vrijheid zouden we zomaar dingen kunnen doen waarvan we vinden dat ze niet okay zijn. Er zou bijvoorbeeld kunnen opkomen dat je vandaag alleen chips eet in plaats van vitaminerijke groenten (oeh, eng want ongezond!). Te laat naar bed gaat en dan minder slaapt dan gezond geacht wordt (oeh, eng want opnieuw ongezond!). Urenlang op je telefoon scrolt in plaats van een goed gesprek met je vrouw te voeren (oe, eng want slecht voor je relatie!). Op je bed blijft liggen ook al heb je overmorgen een tentamen (oeh, eng want daar gaat je kans op een diploma en daarmee een glansrijke toekomst!). De hond maar een kort rondje laat lopen in plaats van de 2 uur per dag wandelen waarvan je vindt dat hij daar recht op heeft (ah, zielig. En foei! Slechte hondeneigenaar!)… om maar een paar dingen te noemen die in de Toonbanksessie genoemd werden.
Ongemerkt hebben we talloze regels over wat gezond is en dat we het moeten zijn, over wat waardevolle activiteiten zijn en wat niet, over hoe je een hond moet behandelen, wat jij hoort te doen en wat goed is voor jezelf en de mensen om je heen.
We willen wel vrijheid en we willen anderen ook best vrijheid geven. Maar binnen bepaalde grenzen, alsjeblieft. Je mag best zelf weten hoe laat je thuis komt, lieve puber van me… zolang het maar voor 2 uur is anders wordt ik ongerust en slaap ik niet goed. Je mag best met je vrienden uit als je daar zin in hebt, lieve partner, maar ik wil wel graag elk uur even een update zodat ik weet dat je niet met een andere vrouw aan het sjansen bent. Je mag best chips eten als je trek hebt, lief ikje, maar niet de hele zak en niet elke dag en zeker niet als je daarbij urenlang op de bank Netflix aan het kijken bent.
We leggen onszelf, onze kinderen en onze partners ongemerkt aan een rollijn terwijl we het vrijheid noemen. Zo’n honden-uitlaatriem lijkt de hond het recht te geven om te gaan en staan waar hij wil doordat de rollijn zichzelf uitrolt en weer inrolt naarmate de hond verder van of juist dichterbij de eigenaar vandaan loopt. Maar in wezen is het nog steeds een riem met een beperkte actieradius. Met bovendien een knopje waarmee het baasje die bewegingsvrijheid kan beperken als hij/zij een reden ziet de hond toch dichter bij zich te houden.
Vrijheid aan de rollijn: alles mag onder de voorwaarde dat er binnen de zelfbedachte regels gemanoeuvreerd wordt.
We zijn benieuwd wat je voor jezelf ziet na het lezen van dit blogje!
