Taal zit ons vaak in de weg als het gaat om elkaar écht begrijpen en liefhebben. Het lijkt soms een belemmering voor de uitleg van de termen Mind, Consciousness en Thought, omdat iedereen daar iets anders in hoort en dáár dan zijn analyse, afkeer of interesse op baseert. Taal is een creatie waarmee we proberen te wijzen naar iets wat met geen pen te beschrijven is omdat het vóór elke creatie ligt. Toch kunnen er ook mooie metaforen mee verwoord worden of aanwijzingen inzitten.
Zo mijmerde ik gisteren in het bos dat er rustzoekers en druktemakers tussen de bomen rondreden en -liepen. Sommige mensen bewogen zich bedachtzaam voort of zaten op bankjes te genieten van het groen en de zon. Anderen deden hun best om zich zo snel mogelijk (of lang mogelijk?) te verplaatsen met de fiets, motor en benenwagen. Geliefde merkte op dat degenen die ik ‘druktemakers’ noemde, waarschijnlijk ook rust zochten. In hun hoofd. Daar zat wat in, dacht ik. En vond vooral het vergelijk tussen die twee termen grappig.
Rust is in onze taal blijkbaar iets wat je zoekt en drukte is iets wat je maakt. Toch proberen we vaak rustmakers te zijn. Door bepaalde omstandigheden te creëren, door tijd te reserveren, door te mediteren, door therapieën te volgen, door naar specifieke locaties te gaan (het bos!), door te sporten (even mijn hoofd leegmaken, hoor!) of door verdovende middelen te gebruiken. En dat werkt natuurlijk allemaal wel. Tijdelijk. Tot we ons weer druk maken :-).
Ik zag hier een aanwijzing in. Rust is namelijk niet iets wat je kunt maken. Het is je ware natuur en die hoef je ook niet te zoeken. Want het is wat je in essentie al BENT en het enige wat er IS zodra het druktemaken en het rustzoeken stopt. En dat kun JIJ niet doen, maar het kan wel zomaar gebeuren. Door je te realiseren hoe het werkt.
We gaan hier regelmatig over in gesprek in Soest. Je bent welkom!
Image by Melk Hagelslag from Pixabay
