Wie zich niet realiseert dat hij/zij simpelweg leven IS (de 3 principes in uitvoering, zou je ook kunnen zeggen) maakt van de huidige ervaring vaak een probleem. En van leven in het algemeen vaak een project. In beide gevallen betekent dat veel weerstand, voortdurend fiksen en verdomd hard werken. Eigenlijk zonde van de tijd.

Je kunt er niets aan doen dat dat gebeurt zoals het gebeurt of zoals het tot nu toe gebeurd is, maar we wijzen je wel graag op een andere optie. En die ligt in de richting van inzicht in het systeem achter de menselijke ervaring. Een heel neutraal gebeuren is het. Simpelweg drie spirituele principes in werking. Voor iedereen en alles en in elk moment gelijk.

Dit is dus heel iets anders dan gaan wroeten in je persoonlijke ervaringen om te kunnen ophouden met van alles een probleem of project te maken! Als we die 3 principes vergelijken met het principe van zwaartekracht: we helpen jou te zien hoe zwaartekracht werkt, overal en altijd. We kijken niet waar je in je leven gevallen bent of waarom je allerlei voorwerpen hebt laten vallen. Zie je het verschil? En de eenvoud die daarin zit? We kijken niet (nou ja, misschien af en toe en heel kort) naar het persoonlijke en psychologische, maar verwijzen naar het onpersoonlijke en spirituele.

Een shift die ervoor kan zorgen dat je huidige ervaring niet langer een probleem is dat opgelost moet worden. Dat het leven (jij!) niet langer een project lijkt. Een project dat een goed, of in ieder geval beter-dan-nu, eindresultaat moet hebben. Klinkt geweldig hè? Dat je je realiseert dat alles simpelweg perfect is zoals het is? Dat jij goed genoeg bent zoals je verschijnt? En dat verandering gewoon een gegeven wordt? Misschien wel: jou gegeven wordt?

Toch lijkt het wel of we soms bang zijn voor een leven zonder problemen of projecten. Bang dat we ons gaan vervelen of zo? Dat het leven of wij niet meer interessant zijn?

Geeft niets. Op zo’n bang moment wordt simpelweg (weer) over het hoofd gezien hoe het leven werkt. Met als gevolg dat we even het vertrouwen kwijt zijn in de perfectie van alles. We menen dan verantwoordelijk te zijn voor het goede verloop der dingen. We denken weer even de touwtjes in handen te hebben. En die laten we vanzelf vallen als we zien hoe illusoir die touwtjes zijn!

Zo wordt het leven van problematisch en projectmatig weer gezien voor wat het echt is: een oneindige en mysterieuze flow van energie waar we onderdeel van zijn. Of misschien liever: een oneindige en mysterieuze flow van energie die we ZIJN. Met dat besef: waar wil je dan vanaf? En waar wil je nog naartoe?

Image by Gerd Altmann from Pixabay

Share This