Er wordt veel over trauma gesproken als een mogelijke oorzaak voor geestelijk ongemak. Wij krijgen er ook veel vragen over. En hoewel ik er al verschillende keren een blog aan heb gewijd en iedereen en z’n moeder er al over praat, waag ik me er gewoon nog een keer aan. Vooral omdat inzicht iets is wat steeds verandert, verdiept en opnieuw verwoord kan worden.
Wat is een trauma? Er heeft een gebeurtenis plaatsgevonden die als schokkend ervaren is en die ervaring is, volgens de meeste deskundigen althans, ‘niet goed verwerkt’. (Kennelijk weten we wat ‘goed verwerken’ is). In het lichaam opgeslagen, zegt men ook wel. Daarom moet er therapie gevolgd worden die op zo’n trauma is gericht. Om de gevoelsgevolgen van de gebeurtenis op te lossen. En ik kan me voorstellen dat sommige behandelingen echt wel verlichting kunnen brengen. Doe dus vooral wat je prettig en nuttig vindt!
Wij willen ook niets af doen aan het gegeven dat er in een mensenleven voorvallen kunnen zijn die als verschrikkelijk worden geïnterpreteerd en als zodanig ervaren. We ontkennen niet dat er gevoelens door het lichaam kunnen gaan die je niemand toewenst. Die je uit de wereld zou willen verbannen. Toch is wat mij betreft de trauma theorie niet werkelijk nuttig. Niet fundamenteel helpend. En ik doe (nog eens) een poging om dit uit te leggen vanuit het begrip van de 3 principes.
–Aan de ene kant is het veel te ingewikkeld om je huidige geestelijke ongemak toe te schrijven aan een gebeurtenis (of interpretatie van een gebeurtenis) in het verleden. Je kunt het verleden niet veranderen of helen, dus je hebt jezelf een schier onmogelijke taak opgelegd. Ook nodigt het geloof in deze theorie vaak uit tot graven in het verleden met de blik (het bewustzijn, het denken) van nu. Waardoor de kans bestaat dat herinneringen verwrongen of onbedoeld verzonnen worden, of dat er steeds opnieuw een soortgelijk gevoel wordt opgeroepen en ervaren. Misschien noem je dat herbeleven. Ik zie het meer als: opnieuw creëren in het huidige moment.
–Aan de andere kant is het veel te simpel om steeds een eerdere, nare gebeurtenis of reeks van gebeurtenissen aan te wijzen als oorzaak voor je huidige angst, verkramping of andere nare ervaring. Want wellicht is er in dit moment iets héél anders te zien. Het kan zijn dat er NU een volkomen fris inzicht beschikbaar is dat voor een shift zorgt. Een inzicht dat helemaal niets met het traumatische verleden te maken heeft, maar bijvoorbeeld met het geloven van een gedachte in dit moment. Of met het steeds op eenzelfde manier interpreteren van de steeds veranderende lichamelijke sensaties of situaties. Of met de illusie dat je een poppetje in de wereld bent, in plaats van een beweging van een oneindig geheel.
Wie de 3 principes probeert te combineren of mixen met een traumatheorie of -therapie (en laat je door mij vooral niet tegenhouden hoor 🙂 ) maakt het ook ingewikkeld omdat je twee paradigma’s door elkaar gebruikt. En dat is een beetje als rondvaren met het weten dat de wereld rond is, maar geloven dat ie’ hier en daar ook nog plat is. In de traumagebieden.
Zou het niet veel eenvoudiger (en meer richting ‘de waarheid’) zijn om je te realiseren dat je in DIT moment alleen DIT kunt ervaren (welk gevoel, beeld of verhaal het ook is)?
Tot slot; het zou ook zomaar kunnen zijn dat je met een trauma theorie en -verwerkingstherapie bezig bent om iets te bekijken en op te lossen (een verkramping in het lichaam of een schijnbare groef in de geest, kortom; een menselijke ervaring) wat van nature vanzelf verdwijnt. Wat simpelweg mag komen en gaan, met begrip van wie je werkelijk bent, diep van binnen. En niet alleen de specifieke verkramping die zo vast verbonden lijkt te zijn met de traumatische gebeurtenis(sen), maar álle verkramping.
Het begrip dat deze menselijke ervaring (alles!) bestaat uit Thought is fundamenteel en allesomvattend. Het besef dat je Mind bent betekent de ultieme veiligheid en vrijheid.
Uiteraard is de keuze aan jou (nou ja, zo lijkt het althans, maar dat is weer voer voor een ander blog), maar we wijzen graag op het beschikbaar zijn van een liefdevolle, meer directe, of eigenlijk wegloze weg. Een nieuw uitgangspunt voor het leven (echt de héle wereld is rond!)
Mijn vraag die ik had willen stellen n.a.v. De laatste uitzending van zomergasten met een trauma psychiater is al beantwoord met bovenstaande! Dank voor de helderheid!
Alsjeblieft! Het was heel toevallig dat dit blog juist op deze ochtend na de uitzending stond gepland! 🙂