Lief medemens of eigenlijk: lief ander standpunt van Mind (van Mij). Ik begrijp dat het soms voelt alsof je de enige in de hele wereld bent die geen welzijn kan ervaren. Die niet verbonden is met die diepe bron van heelheid. Die de weg ’terug’ niet kan vinden en verdwaald lijkt te zijn in een doolhof van angst, depressie en onzekerheid.
Ik snap dat het lijkt of het heel diep zit, al die gevoelens en gedachten en gedragspatronen. Dat het allerlei oorzaken heeft die opgegraven of ontrafeld moeten worden. Dat het doolhof ingewikkeld is en je moet weten hoe het heeft kunnen gebeuren dat je zo verdwaald bent. En dat je alle stappen die je tot dit punt hebben gebracht, moet achterhalen zodat je er weer uit kunt komen.
Ik weet dat er veel complexe theorieën zijn bedacht en ook bewezen over de psyche, het lichaam, de cellen, het zenuwstelsel, beschadigingen, verbanden en hersens. Ik ben me bewust van de betekenis die we hebben gegeven aan levensgebeurtenissen, levenslessen en levensmissies. Ik ken de concepten en constellaties van allerlei aard die aangewezen worden als oorzaak of medespelers in de angst, depressie en onzekerheid die je op dit moment ervaart.
Maar mag ik jou (en mij) mee terug nemen naar de eenvoud? Durf je in onze luchtballon te stappen en omhoog getild te worden uit het denkdoolhof om het complete plaatje in zicht te krijgen? Om te ontdekken dat angst, depressie en onzekerheid ‘slechts’ uit Denkenergie bestaan? Misschien vliegen we zó hoog dat de zwaarte van het Denken (de zwaartekracht!) minder vat op ons krijgt. Zo hoog dat het licht van de eeuwig schijnende zon plus de stilte van de altijd blauwe lucht aantrekkelijker blijkt en blijft.
Logisch, want dat is je ware natuur. Licht(voetigheid) en lucht(hartigheid). En als je je dát blijft herinneren zijn de uitstapjes naar en binnen het doolhof ook niet zo’n probleem meer. Met één sprongetje, met een shift in bewustzijn zou je kunnen zeggen, ben je er weer uit.
Foto © Rob Tol
