Het leven lijkt mij af en toe een groot gedachte-experiment toe. Het experiment zelf zit ongelooflijk eenvoudig in elkaar. Er is een oneindige ruimte die we Mind noemen en het Denken daarin komt door Bewustzijn tot leven. Als een letterlijk levendige droom. Net als in een droom kan er alles gebeuren. Kan er van alles ervaren worden. Inclusief het (wijdverbreide en heel ‘normale’) idee dat het poppetje dat op deze manier gedroomd wordt, de droom zelf in de hand heeft of zou moeten hebben.

Als je dat ‘ik ben dit poppetje’-idee een beetje doorprikt (en da’s simpeler dan je DENKT, als je daartoe bereid bent) wordt het echt leuk. Ervaringen kunnen dan simpelweg beleefd worden met een oorspronkelijke, natuurlijke nieuwsgierigheid. Een praktisch voorbeeldje: vorige week fietste ik naar het station. Het was 0 graden en ik had vrij dunne leren handschoenen aan. Toen ik vervolgens op het perron stond, was er een sterke sensatie in mijn handen voelbaar. Je zou kunnen zeggen dat ze ijskoud waren.

Spontaan flitste de naam Wim Hof voorbij en verscheen het idee om dat wat ik (vanuit een gewoonte!) gewend ben ‘koude handen’ te noemen, van héél ‘dichtbij’, te beleven. Simpelweg zoals het zich aandiende. Er niets mee of tegen te doen. Wat een interessante sensatie was dit eigenlijk! Hoe levendig! Bruisend, zou ik bijna zeggen. Het leek wel of het feit dat er iets (kou!) was in plaats van niets, een geweldig experiment behelsde.

Deze specifieke sensaties trokken snel weg om plaats te maken voor een andersoortige ervaring. Zoals dat gaat met alle ervaringen. Niets blijft. Alles is in beweging. Vloeibaar. En dat wordt makkelijker gezien als je ten eerste beseft dat het een beweging van Denken in het Bewustzijn is, en je ten tweede daar nieuwsgierig naar bent en simpelweg kijkt. Waarneemt. Zonder verzet tegen de ervaring. Zonder verlangen naar een andere ervaring dan degene die er nu is.

Ook bij Linda ontstond de afgelopen tijd spontaan het idee om te experimenteren, en wel met allergiepillen die zij al sinds haar jeugd dagelijks neemt. Zij ontdekte dat ‘vervelende’ sensaties als jeuk ook zonder de medicatie konden verdwijnen. En zelfs sneller dan mét! Linda constateerde dat slechts een lage tolerantie voor dergelijke ervaringen ingrijpen logisch maakt.

En nee; dit is geen opdracht voor jou om het óók zo te gaan zien. Of om (krampachtig?) je best te doen elke ervaring als een experiment te bekijken. Of om ook met pillen te stoppen. Dan zouden we wel een boek hebben geschreven met de titel: ‘Maak van je leven een gedachte-experiment!’ Of: ‘In zeven stappen naar experimenteel leven met de Slagersdochters! ‘Ik beschrijf hier gewoon hoe het er voor ons uitziet. Wat een mogelijk bijverschijnsel zou kunnen zijn van inzicht in de werking van Mind, Consciousness en Thought. Éen van de vele bijverschijnselen 🙂 .

Gaan we voorbij het persoonlijke en terug naar de essentie, zoals aan het begin van dit blog, kun je je dus ook afvragen of de hele wereld van de vorm zoals we die kennen geen gedachte-experiment binnen Mind is. Of elke creatie, elke ervaring, ieder mens en alle materie geen ongelooflijk ingenieus, intelligent en prachtig gedachte-experiment is. Waarvan Mind, jouw ware natuur dus, de creator is en je menselijke vorm het gecreëerde.

Image by John Hain from Pixabay

Share This