Misschien moeten we ophouden met spreken en schrijven in termen van ‘mijn gevoelens’ en ‘mijn ervaring’. Want daarmee maken we direct een tweedeling die in wezen geen grond heeft. We maken gevoelens en ervaringen persoonlijk. We eigenen ze toe. Alsof er een vast ‘ik’ met een ervaring is, in plaats van eenvoudigweg ervaren in elk moment.
IK ben moe. Mijn vermoeidheid. IK ben bang. Mijn angst. Ik ben depressief. Mijn depressie. IK ben gestrest. Mijn stress (en daar wil IK koste wat kost vanaf!)
Of: IK ben blij. Mijn blijheid. IK ben tevreden. Mijn tevredenheid. IK ben optimistisch. Mijn optimisme. IK ben ontspannen. Mijn ontspanning (en die wil IK allemaal graag behouden!)
We identificeren ons met de ervaring en maken een ikje verantwoordelijk voor hoe die beleefd wordt. Een ik die we, als we goed kijken, nergens kunnen vinden omdat ‘ie onderdeel is van de illusie van deze wereld. Logischerwijs volgt uit dit ene misverstand (IK) veel frustratie als die niet van de vermoeidheid, angst, depressiviteit en stress afkomt. Logischerwijs volgt uit hetzelfde misverstand (IK) veel frustratie als die de blijheid, tevredenheid, optimisme en ontspanning kwijtraakt.
Stel dat we die illusoire ‘ik’ er tussenuit zouden kunnen halen. Dat is trouwens niet waar we naar streven hoor. Het gebeurt misschien in momenten van ‘realisatie’, ‘verlichting’ of ‘inzicht’, maar doe daar vooral je best niet voor. JIJ kunt en hoeft JEZELF niet te laten verdwijnen :-). Het gaat mij meer om het begrip. Zonder een vast ‘ik’, wat blijft er dan over? Een ervaring waar niemand zich werkelijk druk om kan maken. En dat laatste zou ook zomaar (soms? steeds vaker?) kunnen gebeuren terwijl je gewoon vrolijk of, op een ander moment, chagrijnig verder leeft. Met de wetenschap dat het ikje niet bestaat buiten je gedachten. Natuurlijk blijven we in de communicatie ook dat ‘ikje’ gebruiken. Anders gaan we zo raar en ingewikkeld-zweverig kletsen.
Kijk eens wat er gebeurt als je bereid bent om een klein beetje te twijfelen aan de echtheid van dat ikje, het middelpunt van jouw bestaan. Zou er simpelweg ervaren worden, in meer overgave en minder verzet? Wij zijn er nieuwsgierig naar.
Foto © Rob Tol
