Laatst meldde iemand een dagje koorts gehad te hebben. Ik vroeg hoe die koorts weer verdwenen was. Het antwoord luidde: ‘vanzelf’. Wat een mooie aanwijzing voor andere ervaringen! En dan specifiek voor gevoelens, die vaak zo fysiek ervaren worden. We hoeven ze niet te monitoren (vergelijk dit met de koorts opnemen) of te bestrijden.
Toevallig heb ik het persoonlijk altijd al een curieus fenomeen gevonden, dat ’temperaturen’. Ik begrijp écht de interesse in zo’n cijfer niet. Vroeger keek ik mijn kinderen in hun ogen, legde mijn wang tegen die van hen en vertrouwde dat ik wel actie zou ondernemen als dat nodig/nuttig was. Maar als je een dokter belt, is de hoogte van de koorts schijnbaar één van de dingen die gevraagd wordt en belangrijk wordt geacht.
Het lichaam is uit balans en heeft daar een volkomen natuurlijke respons op: de temperatuur verhogen. DAT IS NIET FOUT! Het is gewoon hoe het werkt. Hoe groter de disbalans, hoe hoger de temperatuur. Terug in balans komen? Dat kan het lichaam (meestal) zelf. Dat is heel natuurlijk. En soms lijkt er hulp nodig te zijn. Andere voeding voor het lichaam of rust. In het uiterste geval, in mijn beleving tenminste: ondersteunende medicijnen die (wederom, naar mijn idee) zo dicht mogelijk bij de natuur staan.
Voor mij werken lichaam en geest hetzelfde. Omdat ze hetzelfde ZIJN: een ervaring in het bewustzijn van Mind.
Zo zou je dus voor pijnlijke gevoelens kunnen zeggen:
De geest is uit balans en heeft daar een volkomen natuurlijke respons op: de gevoelens versterken. DAT IS NIET FOUT! Het is gewoon hoe het werkt. Hoe meer er in de geest gevochten en geworsteld wordt, hoe heftiger de gevoelens. Terug in de balans van je ware natuur komen? Dat gaat in principe vanzelf. En soms wil je hulp. Andere voeding voor de geest (dit blogje?) of rust. In het uiterste geval, in mijn beleving tenminste, ondersteunende medicijnen die (wederom: naar mijn idee) die zo dicht mogelijk bij de natuur staan.
Analyse van de heftigheid van je gevoelens is dus eigenlijk je temperatuur opmeten. Van zichzelf niet nuttig, want wat heb je aan dat cijfer als je beseft dat het eenvoudigweg een natuurlijke, menselijke ervaring is? Dan hoef je niet koortsachtig naar een oplossing te zoeken. Dan kun je het gewoon LATEN.
En dat lijkt me van zichzelf al een hele geruststelling en beweging richting ontspanning en de natuurlijke staat van Zijn (Liefde).
Afbeelding van ExergenCorporation via Pixabay
