Heal the world” zong een groep beroemde artiesten jaren geleden al. Prachtig idee en een mooi lied dat ook nu wel weer uit de kast gehaald kan worden, als we de media en elkaar moeten geloven. We nemen het idee van ‘iets te helen’ eveneens graag op het persoonlijke vlak over. Dan moeten wij geheeld worden. Of een verleden. Of een situatie. Het lijkt me allemaal gebaseerd op een groot en fundamenteel misverstand. Namelijk dat jij of wat dan ook in de wereld ‘gebroken’ kan zijn.

Heelheid is wat ons betreft een feit. Een gegeven. We noemen het ook wel je ware natuur. En dat is geen punt om naar toe te werken en in een verre toekomst, na veel strijd en heling, te bereiken. Heelheid is de ruimte waarin op elk moment een schijnbaar gebroken wereld (en een gemankeerde jij) verschijnt.

Dit besef zou zomaar alles op z’n kop kunnen zetten. Want waar eerder, misschien in ingewikkelde trajecten en rituelen, gewerkt moest worden aan aan het helen van de wereld, aan het helen van een verleden, aan het helen van een situatie, aan het helen van jezelf, aan het helen van een gevoel of aan het helen van een afwijking van een vastgestelde norm, kan nu eenvoudigweg in alle gevallen en te allen tijde dezelfde kant op gekeken worden. Naar onze ware, helemaal hele natuur.

Toch neemt het niet weg dat er actie kan worden ondernomen. Maar dan vanuit een heel ander uitgangspunt: het besef dat heelheid al een gegeven is. En je kunt heel makkelijk checken of je toch per ongeluk beweegt vanuit het misverstand van gebrokenheid, want dan is er het idee dat er iets gefikst moet worden. Dan wordt je welzijn en gemoedsrust pas bereikt als er een resultaat is neergezet (een stukje heelheid :-)). Dan moet er steeds iets gevuld of vervuld worden.

Sommigen zien en benoemen dit onderscheid in uitgangspunt als het verschil tussen een respons vanuit liefde en een reageren vanuit angst. Andere stromingen spreken liever van een verschuiving (een shift!) in bewustzijn; van het persoonlijke naar het universele.

Voor wie het helen beu is of ergens ook wel vermoedt dat het een eindeloze en heilloze weg is om te bewandelen; kijk eens naar binnen. Wellicht ontdek je daar een wereld die al heel is, hoewel het tegendeel waar lijkt omdat er ook altijd de mogelijkheid is om naar buiten te kijken en iets anders dan dat te zien en ervaren. We zien het masker/ de illusie van het Denken nu eenmaal steeds weer aan voor de Waarheid.

Image by Arek Socha from Pixabay

Share This