Het is eigenlijk hilarisch hoe we als mensjes steeds maar blijven denken dat we dingen in het leven goed kunnen regelen. Zeker als we er verstandig over nadenken en de benodigde acties ondernemen. Een heel simpel voorbeeldje was onze intentie om de enveloppen voor de boeken die wij versturen een beetje professioneel en verzorgd uiterlijk te geven. Niet met een (slordig?) geschreven adres, maar keurig voorzien van gedrukte etiketten met ons logo en het ‘return address’. Die etiketten kwamen zó uit de computer en printer rollen met een duidelijk lettertype; helemaal fijn. Goed geregeld.
Alleen…lazen de sorteermachines van het postverwerkingsbedrijf regelmatig de afzender als de ontvanger en kregen wij, in plaats van de koper, onze eigen boeken netjes afgeleverd op kantoor. En gingen mensen terecht mailen en bellen waar hun bestelde boeken bleven. Waarna wij de verkeerd bezorgde enveloppen onder moesten kalken met grote letters ‘verkeerd bezorgd!’. Heel professioneel en verzorgd :-). We hadden het zo goed geregeld, dachten we. Het leven/ de praktijk ging anders.
Ik hoorde ook een verhaal van een zakelijk duo dat bij aanvang van hun samenwerking de zaken juridisch goed geregeld had. Er was een dichtgetimmerd contract en een strakke beschrijving van de verdeling van de financiën gemaakt. Toen ze echter ruzie kregen en uit elkaar gingen, bleken alle overeenkomsten wel een ‘achterdeurtje’ te hebben, die slimme advocaten ontdekten. Het werd een slepende zaak die niemand had kunnen voorspellen en geen enkele regeling had kunnen voorkomen. Want het leven/ de praktijk ging anders.
En misschien is niet eens het feit dat we blijven proberen te regelen wat niet te regelen valt (dat leven) zo wonderlijk, maar dat het gegeven dat we steeds weer verbaasd, boos, verdrietig of teleurgesteld zijn als er iets anders gaat dan bedacht was. We hadden het toch zo goed geregeld?! En ook: dat we maar blijven vasthouden aan de illusies van maakbaarheid en controle. We kloppen, met hetzelfde misverstand als uitgangspunt, onszelf en elkaar ook op de schouder als de dingen toevallig wél gaan zoals we wensen. Zo. Dat hebben wij goed geregeld.
Lees dit alsjeblieft niet als een aansporing om nooit meer iets vast te leggen, te checken of te regelen. Doe wat jou logisch lijkt, maar wees je wel bewust van het feit dat wij nergens over gaan. Ook niet over onze drang tot regelen trouwens. Maar die zou wel kunnen afnemen of verdwijnen als we zien hoe het werkt. En dat het leven van zichzelf al ‘goed geregeld is’.
