In ondernemersland is het heel hip en noodzakelijk volgens de experts om een expert te zijn. De expert is een autoriteit op zijn/haar terrein en uniek in datgene wat hij/zij de klant biedt. En dat is mooi, want zo heb je nauwelijks concurrentie. Bovendien kun je als expert de focus houden op jouw specifieke onderwerp, daar steeds meer expertise in krijgen en dus een groter expert worden. Klinkt best goed, toch? Voor je het weet zit je aan tafel bij de Wereld Draait Door of Een Vandaag en word je echt serieus genomen. Niets mis mee. Al is het wel interessant dat verschillende experts over hetzelfde gebied tegenovergestelde meningen verkondigen. Zoals waar het voeding betreft bijvoorbeeld. Wie heeft nu de waarheid in pacht?
In het leven hebben we ook vaak de neiging om expert te willen zijn. Of we denken overal expert in te zijn. We willen weten of denken al te weten hoe ons leven eruit moet zien.
We willen weten of denken al te weten hoe ons kind moet opgroeien.
We willen weten of denken al te weten hoe onze carrière zich moet ontwikkelen.
We willen weten of denken al te weten hoe de buurman zich moet gedragen.
We willen weten of denken al te weten hoe het klimaat en de economie zich moeten ontwikkelen.
We willen weten of denken al te weten hoeveel geld we op de bank dienen te hebben op een toekomstig tijdstip. Voor ons pensioen bijvoorbeeld.
We willen weten of denken al te weten hoe problemen opgelost moeten worden.
We willen weten of denken al te weten hoe ons lichaam er precies uit moet zien qua omvang en verhoudingen. We willen ook weten of denken al te weten hoe het lichaam dient te werken qua gezondheid en interne processen.
Als expert op het gebied van ons leven halen we ons een hoop werk op de hals. Want we moeten ons verdiepen in van alles en nog wat. Het leven heeft zoveel aspecten! En ook gaat het direct wringen en schuren als het leven niet voldoet aan wat wij als expert hebben geleerd of menen te weten.
Wie precies weet hoe zijn kind moet opgroeien, ervaart weerstand als dit kind zich anders ontwikkelt. Wie precies weet hoe de buurman zich moet gedragen, zal ergernis voelen als de buurman zich buiten die kaders beweegt. Kortom, de expertstatus is voor het leven totaal niet handig. Je bewijst er niemand een dienst mee. Jezelf niet en je omgeving evenmin.
Want als je goed kijkt, kunnen wij eenvoudigweg helemaal niet weten hoe het leven eruit moet zien. Waar het heen moet. Wie moet blijven leven en hoe lang. Of je ziek moet worden of gezond moet blijven. Wat je kind moet ervaren en wat het nu of later moet gaan doen. En als je je dat (op een diep niveau) realiseert, scheelt dat in eerste instantie een hoop weerstand. Ontstaat er ruimte voor rust en een écht open blik. Nieuwsgierigheid ook. Bovendien zit je dichter bij de ‘waarheid’ dan wanneer je de expert blijft uithangen die je in wezen niet kunt zijn.
Durf jij te herkennen en te bekennen dat je een beginnersstatus hebt waar het het leven betreft? (Ont)spannend hè?
