We zijn als mens op één of andere manier heel bang geworden om iets ‘naars’ te beleven. Al is het maar een onbehaaglijk gevoel. Een momentje van verveling, pijn, verlangen of leegte. We gaan daar onmiddellijk, of toch in ieder geval na een kwartiertje of na drie dagen, tegen in verweer en mee aan de slag. Want DIT is niet leuk. DIT voelt niet goed. DIT moet weg. DIT houd ik niet vol.
We willen iets beters, iets om naar uit te kijken. In de toekomst. Of we willen terug naar zoals het in het verleden was. Alles, maar niet dit. Niet dit gevoel, deze situatie, dit probleem, deze ziekte, deze rondmalende gedachte. We willen steeds maar iets anders dan er nu is. Tenzij het nu leuk en positief is, natuurlijk, dan willen we het vasthouden.
En als we niet het geluk hebben dat we gewezen worden op de werking van de (illusoire) menselijke ervaring, kan het een heel leven in beslag nemen. De jacht op een betere ervaring dan deze. In welke vorm dan ook.
Of er komt een periode waarin we daar heel moe van zijn geworden en er vast in zijn gelopen. Dan stellen we ‘levensvragen’. Dit kan het toch niet zijn? Er moet iets meer zijn. We duiken in de psychologie omdat we menen een depressie te hebben of beginnen aan een spiritueel pad om antwoorden te vinden. Die mogen in een geruststellend ideetje zitten: dit gaat ook weer voorbij, of: je bent een oude ziel en die moeten dit meemaken. Het antwoord mag in de vorm van een voorspelling komen: morgen voel ik mij vast beter of: je maakt nu een Dark Night Of The Soul door en dat MOET gebeuren voor je spirituele groei. Het antwoord kan gezocht worden in een gevoelsvoorschot op een andere gebeurtenis: volgende week mag ik lekker op vakantie of: na de dood kom ik fijn in het Nirvana.
We kunnen ook ‘gewoon’ afleiding zoeken in werk, in Netflix of in drugs. Het ene is niet beter dan het andere. Maar kun je ook eens helemaal NIETS doen? Niet je vriend(in) bellen, niet even mediteren, niet je dagboek erbij pakken om het van je af te schrijven, zelfs niet dit ‘proberen te accepteren’ en stiekem zitten hopen op een snel einde aan dit nare gevoel, aan deze situatie?
Misschien komt het tegenstrijdig op je over, vanwege onze boodschap over ontspanning en geluk, maar als je goed leest zeggen wij niet dat je die vindt aan het eind van de strijd tegen wat is. Of in het streven naar wat beters. Het is wat overblijft na de realisatie dat DIT het IS (wat er ook is). Het hoeft niet weg, het hoeft niet anders (lees: beter), het heeft niets nodig. DIT IS HET.
Betekent het dat je blijft zitten waar je zit? Helemaal niet. Misschien zelfs juist niet! Er wordt bewogen, maar vanuit een heel ander uitgangspunt.
Foto © Rob Tol
