Er wordt veel gepraat over ‘de maatschappij’ zoals die nu in elkaar lijkt te zitten. Wat er allemaal gebeurt ‘in de maatschappij’. En ook; dat er veel maatschappelijke druk heerst. Bijvoorbeeld, en ik noem hier een willekeurig onderwerp, om de juiste keuzes te maken en succesvol te zijn. Deze maatschappelijke druk wordt ook gebruikt om een verklaring te vinden voor de vele gevallen van burn-out en uitval. De ‘wereld zoals ‘ie is’ wordt aangewezen als de schuldige. Die kunnen we niet aan.
Eerst even dit: ik snap dat we termen als ‘maatschappij’ gebruiken. Ik snap ook dat we zó graag oorzaken en oplossingen willen vinden voor het menselijke lijden. Echt. En….het lijkt nu gewoon weer de nieuwste zondebok te worden. Maatschappelijke druk. De moderne wereld. Het altijd bereikbaar moeten of willen of kunnen zijn. Sociale media en allerlei andere trends en bewegingen. Wat is hier te zien?
‘De maatschappij, dat ben jij!‘ was ooit de slogan van een campagne van de overheid. Als ik me goed herinner was het doel hiervan dat de mens zich goed (sociaal wenselijk?) zou gaan gedragen, omdat we allemaal een deel van de maatschappij zijn. Best mooi bedacht. En in het kader van dit blogje en inzicht in de binnenstebuiten aard van je menselijke ervaring, is ‘de maatschappij, dat ben jij’ een perfecte uitspraak. Omdat er namelijk geen maatschappij bestaat buiten jouw persoonlijke belevingswereld, die 100% een gedachtecreatie is.
En een gedachtecreatie aanwijzen als schuldige van jouw lijden is onhandig. Thought creates a world and then says ‘I didn’t do it’ aldus natuurkundige David Bohm.
In een luchtige conversatie met een vriendin kwam laatst ‘de maatschappij’ ter sprake. We mijmerden wie en waar die maatschappij nu was en toen zij tussendoor vertelde dat er ’s ochtends om acht uur bij haar was aangebeld vroeg ik: “was het de maatschappij?”
We zagen het direct voor ons (uiteraard, zo werkt dat): Maatschappijman, een nogal druk personage, aan de deur. In zijn handen een groot pakket met ‘druk’ dat hij graag wil overhandigen. En mijn vriendin die het aangebodene weigerde (“nee dank u, dat heb ik niet besteld”) of achteloos het pakket met druk ergens in haar grote hal neer kwakte. Zie jij het ook voor je?
Het is niet de maatschappij die jou druk oplegt, of je leeftijdsgenoten; het is ons geloof in een dergelijk concept, ons geloof dat we ergens aan mee moeten doen. Hebben we nooit geleerd ‘nee’ te voelen en zeggen? Is ons verteld dat autoriteit buiten ons ligt? Kennen we niet de optie om naar onze eigen wijsheid te luisteren? Dat kan natuurlijk. Kijk dan gerust met ons mee om ont-dekken dat je in wezen ultieme vrijheid bent.
Zodra je je realiseert dat je ervaring in elk moment van binnenuit naar buiten wordt geprojecteerd (TERWIJL HET 100 % ANDERSOM LIJKT! Dat snappen we!) kun je in elk moment kijken wat er dáár, van binnenuit dus, gedaan wil worden. Al staat, in jouw beleving, Maatschappijman de hele dag bij je op de stoep, schreeuwt hij door de brievenbus, bliept hij op je telefoon, vanuit je krant of computer en uit de monden van de mensen om je heen; realiseer je dat deze actiefiguur niet bestaat en kijk dwars door ‘m heen. Wat je hebt bedacht heeft geen macht (tenzij je denkt en gelooft van wel).
Op individueel niveau kun je dat ook makkelijk zien. Er zijn altijd mensen die, helemaal van binnenuit, een nieuwe richting opgaan. Steeds een helder, fris en liefdevol uitgangspunt hebben voor hun leven en bewegen. Want weten hoe het werkt betekent niet blijven zitten waar je zit en blijven doen wat je doet. Het houdt niet in dat je je in een hoekje van de kamer verstopt voor Maatschappijman. Het betekent wel: beseffen wat denken doet (iets creëren!), niet langer naar buiten wijzen en vrij zijn van ‘druk’ (of al snel herkennen wat dat is, wat er gebeurt, als er druk ervaren wordt).
Afbeelding van Mohamed Hassan via Pixabay
