Soms kan de communicatie van de 3 principes uitgelegd worden als een advies of manier om ‘je kop in het zand te steken’. Struisvogelpolitiek te bedrijven. ‘De andere kant opkijken‘ lijkt dan de opdracht in te houden om te negeren wat zich in de vorm aandient.
Om niet te kijken en te klokken hoeveel je kind achter de game console zit. Niet te kijken naar je onzekerheid, emotie-eten en de kilo’s die daar het gevolg van lijken te zijn. Niet te kijken naar andersdenkende groeperingen die in jouw ogen een veilig geachte samenleving ontwrichten. Niet te kijken naar de, in jouw ogen onverstandige, keuzes van je beste vriendin. Niet te kijken naar belabberde school- of bedrijfsresultaten. Niet te kijken naar onze fouten en verslavingen. Niet te kijken naar ziekte en dood.
Onmogelijk, zolang we deze dingen beoordelen als ‘verkeerd’ of ‘ongewenst’. Onmogelijk, zolang we deze dingen zien als écht en ze willen veranderen of liefst helemaal laten verdwijnen
En vaak vinden we ‘de andere kant opkijken’ ook onwenselijk. Want bij dingen en gebeurtenissen die we als ‘positief’ bestempeld hebben, is het ‘saai’. Wie wil er nu niet trots zijn op een ‘hardwerkend’ of anderszins gewenst presterend kind of zelf? Geen waarde hechten aan uiterlijkheden en omstandigheden die je goed bevallen? Niet vast houden aan geliefden en geliefde denkbeelden? Niet grijpen naar geld of goederen of gezondheid?
Daarom wil ik in plaats van ‘de andere kant opkijken’ vandaag graag een andere aanvliegroute oftewel metafoor presenteren, namelijk ‘er dwars doorheen kijken’. Het is een uitnodiging om, in plaats van je af te wenden van wat jou zo écht voorkomt, er juist goed naar te kijken. Van heel dichtbij. In alle openheid. En nieuwsgierig.
Of je kunt zien dat je een mening hebt gevormd (gamen is slecht, studeren is goed). Of je kunt zien dat je wat IS (Leven in uitvoering) jouw eigen wil op wilt leggen. Of je kunt zien dat je compleet geconditioneerd bent met voorkeuren en afgrijzen. Of je kunt zien dat je iets (persoonlijks) maakt van wat van zichzelf volkomen neutraal is. Of dat nu in ‘positieve’ of in ‘negatieve’ zin is. Kun je zien dat wij als poppetje maar steeds denken te weten wat goed en wat slecht is? En hoeveel strijd en streven dat oplevert?
Kun je zien dat alles een gedachteconstructie/ervaring in jou is?
‘Nothing is either good or bad, but thinking makes it so‘ citeren we Shakespeare nog maar eens. Zonder oordeel (ik noem wat er dan overblijft Liefde, helderheid of niet-weten) kijk je dwars door alles heen. En kunnen er (ik citeer hier twee gesprekspartners van vorige week) ‘magische’ dingen gebeuren.
Afbeelding van Andreas Lischka via Pixabay
