Een hele poos geleden alweer, overleed de broer van een lieve vriendin. Deze man was christelijk religieus en schreef in een afscheidsbrief aan zijn geloofsgenoten: ‘we zien elkaar terug aan de andere kant van de Jordaan’.
Deze uitdrukking kende ik niet en het maakte mij nieuwsgierig, vooral omdat ik een zoon heb die letterlijk aan de andere kant van de Jordaanrivier woont. Ik begreep dat met deze zinsnede ‘de hemel’ werd bedoeld. Goh.
De hemel, het paradijs, Thuis; zo’n plek waar we allemaal wel permanent zouden willen zijn. Een ultiem vredig en veilig bestaan. Sommigen geloven dat het zich in het hiernamaals bevindt, een plek waar je heen gaat na de dood. Misschien als je het goed genoeg hebt gedaan in het aardse bestaan (en wie zal dat zeggen?) In ieder geval heb je dan, als je dit gelooft, iets om naar uit te kijken, ook al is het nu even doorbijten.
Ben je Joods opgevoed, dan leer je wellicht dat de locatie die we Israël noemen op de wereldbol de place to be is. Een paradijs op aarde aan de Jordaanoever, waar je bij voorkeur tijdens dit leven naar terug moet keren. Het is een opdracht die letterlijk wordt genomen en door velen ook zo wordt uitgevoerd. Verhuizen naar dit land met het oogmerk daar samen met gelijkgestemden een vredig en veilig bestaan op te bouwen.
Wij zouden liever zeggen dat de hemel (in de zin van: alles waar je naar verlangt, oftewel vrede en veiligheid) hier en nu al is. Één gedachte bij je vandaan of misschien beter geformuleerd: voorbij de dualiteit van het Denken. Je hoeft er niet je best voor te doen en eerst dood voor te gaan (al is het ‘afsterven’ van veel ik-gedachten wel handig). Je hoeft er niet voor te verhuizen naar een specifieke locatie, want HIER is overal en nergens.
Je hoeft er geen ritueel voor uit te voeren en je niet aan regels te houden. Het is het meest eenvoudige ooit; je kunt je simpelweg realiseren dat je er al BENT. Vredig en veilig. Tenzij je denkt/ gelooft/droomt van niet.
Foto ©Akiva
