Op de dag dat ik dit blog schrijf, was het de hele dag zonnig met af en toe een heel korte, schijnbaar onaangekondigde heftige regenbui. Er waren maar weinig wolken aan de lucht; zelfs op het moment dat Olivier en ik kleddernat geregend werden, bleef de zon gewoon schijnen. En later op de dag kon ik nog even snel mijn fiets parkeren en ons kantoor in vluchten om te voorkomen dat we weer drijfnat werden.
Ik dacht er weinig over en voelde geen enkele aandrang deze ervaring te veranderen. Net als ik besteden de meeste mensen weinig aandacht aan wisselende weersomstandigheden en hebben ze al helemaal niet het idee dat ze invloed hebben op dat weer.
Hoe anders is dat met onze menselijke ervaring – die eigenlijk hetzelfde werkt als het weer.
Je voelt je prima, wandelt ontspannen door de dag en ineens BAM!, is er een gedachte die of een gevoel dat je helemaal uit evenwicht haalt. Weg ontspanning, hallo ongewenst gevoel. Zoals die zonnige dag met plotsklaps een regenbui.
Of je voelt je een groot deel van de dag zwaar k** en onverhoeds is er dat moment waarop je moet lachen om een grapje of gedachteloos lekker ergens in verdiept bent – alsof het weer ineens even omslaat.
Onze ervaring wisselt voortdurend doordat er continu een stroom gedachten door ons heen gaat en met elke nieuwe gedachte ook weer een ander gevoel ontstaat…
…waar we iets van vinden en wat we naar onze hand willen zetten.
We hebben een mening over wat de juiste en de verkeerde gevoelens zijn en hoe lang een bepaald gevoel mag blijven bestaan. We schrikken van stemmingswisselingen en willen daar een verklaring voor. We denken dat drie weken somberheid betekent dat we de rest van ons leven somber blijven en als we ons lekker voelen zijn we bang dat dat lekkere gevoel weer verdwijnt.
Als we onze gemoedstoestand c.q. gevoel vergelijken met het weer, dan zijn we dus eigenlijk ontzettend druk met het beoordelen, voorspellen en managen van het weer. En dat kunnen we niet. Dat geldt ook voor gedachten en gevoelens. We hebben geen idee wat er in ons op gaat komen en geen invloed op dat wat opkomt of hoe lang het blijft.
We kunnen de zon niet dwingen te schijnen noch de regen overtuigen om te stoppen. Het enige wat we kunnen is in elk moment herkennen dat de zon ook schijnt als wij hem niet waarnemen en erop vertrouwen dat we die zon vanzelf weer gaan ervaren. Zoals we ook kunnen herkennen dat ons welzijn altijd aanwezig is, ook als er een huilbui of angstaanval het zicht daarop ontneemt…
