Veel mensen vinden Pitbulls enge honden – mede door het feit dat ze bekend zijn om hun sterke kaken die niet meer los kunnen als ze eenmaal ergens in vastgebeten zitten. En dan zijn ze ook nog eens breed en gespierd. Al met al erg intimiderend.
In werkelijkheid kunnen ze hun kaken fysiek nog wel los krijgen, maar zitten ze psychologisch zo in elkaar dat ze niet meer los wíllen laten. En het dus niet doen. Pure wilskracht.
Zelf ben ik ook een soort Pitbull. Niet dat ik een vechtersbaas ben die graag anderen bijt hoor. 😉
Net als deze honden ben ik psychologisch in staat om me ergens (figuurlijk) in vast te bijten en niet meer los te laten. En met mij nog meer mensen, meen ik in mijn omgeving te zien.
Soms kan ik denken: “Ik MOET dit NU afmaken!” en daar naar gaan handelen. In zo’n situatie maak ik het stofzuigen van de slaapkamer of het uurtje studeren veel belangrijker dan het daadwerkelijk is en blijf ik doorgaan, ook al ben ik eigenlijk te moe en lukt het voor geen meter meer. Ik bijt mezelf vast.
In mijn omgeving zie ik dit ook regelmatig gebeuren. Vriendinnen die liever een nacht doorhalen dan iets minder te studeren (ook al voelen ze zich dan afschuwelijk), een docent die nog even zijn mail moet bijwerken (resulterend in een antwoord op mijn vraag om half 2 ’s nachts) of mensen die bijna hysterisch van de stress door een supermarkt rennen (want de boodschappen kunnen niet tot morgen wachten).
Meestal gaat het over iets wat belangrijk voelt in het moment, simpelweg omdat het op ons to-do lijstje voor de dag stond. Het lijkt dan te gaan om een kwestie van leven of dood, terwijl het dat totaal niet is.
Met andere woorden: we zetten onze tanden erin, want we hebben bedacht dat het precies op dit moment moet. Persoonlijk kan ik doorgaan met een taak tot in een staat van diepe ellende, gewoon omdat ik eerder dacht dat dit een goed tijdstip zou zijn voor de desbetreffende actie. Niks meer dan dat.
Maar gedachten zijn helemaal niet waar – een besef wat mij in dit opzicht erg heeft geholpen. Tegenwoordig merk ik het vaak op als ik aan het ‘Pitbullen’ ben en kan ik mijn kaken losmaken en vrolijk iets anders gaan doen. Gewoon, omdat ik net zo makkelijk een nieuwe zelfbedachte planning in elkaar kan flansen. Maar dan eentje waar ik nú blij van wordt. 🙂
