Vorige week schreef ik een artikel over een vrouw die sprak over haar angststoornis. Waar ik het toen niet over had, was de manier waarop de vrouw haar angst probeerde te bezweren op de momenten dat ze er vreselijk veel last van had.
Dat deed ze namelijk door middel van meditatie en dat hielp haar onwijs goed. Super fijn voor haar natuurlijk.
Er was eigenlijk maar één probleem, gaf de vrouw aan. Namelijk: mediteren hielp geweldig… Als ze het maar iedere dag deed. Sloeg ze het een keertje (of een paar keer) over, merkte ze meteen invloed op haar gemoedstoestand en werd de angst weer erger.
Het lastige hieraan was voor haar dat het blijven denken aan mediteren moeilijk voor haar bleek te zijn in periodes dat ze zich beter voelde. Dan kwam het idee aan op haar matje gaan zitten niet in haar op. Zodoende sloeg ze het dan steeds vaker over, wat weer tot een terugval leidde. Ook zat haar leven soms in de weg. Mediteren op vakantie bleek vooral een leuk idee. En mediteren als je een drukke week hebt op je werk is al helemaal ingewikkeld, aldus de vrouw.
Overigens was het blijven mediteren ook in periodes dat het slecht ging lastig. Dan wilde de vrouw niets liever dan zich verstoppen. Slapen. Of afleiding zoeken. Alles behalve stil zitten en luisteren naar alles wat er in haar hoofd rond raasde.
Dat consistent zijn met haar meditatie maar niet lukte, zorgde voor gevoelens van falen. De vrouw sprak over hoe boos en gefrustreerd ze af en toe was als ze zich realiseerde dat het wéér niet gelukt was en ze dus weer banger werd.
Bovenstaande situatie zal je misschien bekend voorkomen als je ooit hebt geprobeerd om op een dergelijke wijze van een naar gevoel af te komen. Terugvallen en beperkte resultaten komen namelijk ook bij andere handige trucs voor, zoals mindfulnes of omdenken.
Zo zonde dat velen van ons zich niet realiseren hoe hun menselijke ervaring tot stand komt en daardoor blijven schrikken van de minder fijne gedachten die in hen opkomen. Terwijl dat niet hoeft.
Het is menselijk om te denken. Je kan het niet stoppen en dat hoeft ook niet. Je maakt jezelf alleen maar ongelukkiger door van jezelf te verwachten dat je als een soort gevoelloze robot door het leven moet. Met een hoofd dat altijd leeg is of een brein dat alleen vrolijke gedachten denkt.
Verandering treedt op als het inzicht ontstaat dat die nare gedachten je niet kunnen beschadigen. Hoe eng ze ook zijn, het blijven tijdelijke hersenspinsels. Ze gaan altijd voorbij.
Dat inzien zorgt voor lichtheid. Voor de vrijheid om te doen wat je wilt in het moment. Of dat nu op een meditatiematje zitten is of niet. 😉
PS. Heb jij een angststoornis of andere diagnose en ben je benieuwd of dit inzicht jou ook iets zou kunnen brengen? Schrijf je dan in voor één van onze Shiftdagen. Ook zonder diagnose ben je natuurlijk van harte welkom!
