Laatst las ik een site over ‘natuurlijk zien’ en het feit dat ‘zien’ iets is wat van nature gewoon vanzelf gaat; het is een passief proces. Je hoeft er niets voor te doen. Er stond verder dat wij tegenwoordig veel te veel zitten te staren en teveel moeite doen om iets te zien op een beeldscherm bijvoorbeeld. Door al die inspanning wordt je blik juist wazig en denk je dat je een bril nodig hebt. Ik vond het interessant omdat ik inderdaad veel mensen om mij heen kort na hun veertigste aan de leesbril zie gaan. Meer dan vroeger, in mijn beleving althans. Het is normaal geworden. Volgens deze site komt dat dus omdat we verleerd zijn om ontspannen te kijken.
Ik zag een parallel met hoe we tegenwoordig veel teveel moeite doen om onszelf en ons leven te bekijken (te analyseren, te beoordelen, te besturen). We (navel)staren zogezegd teveel. En door die inspanning, door al dat denken, worden we juist wazig en denken we dat we hulp nodig hebben. In de vorm van tips, life hacks of een therapeut. En ik zie inderdaad veel mensen om mij heen die daar gebruik van maken. Meer dan vroeger, in mijn beleving althans. Het is normaal geworden. Wellicht in dit geval ook omdat we verleerd zijn om in ontspanning te leven? Terwijl dat onze standaardinstelling is. We hoeven daar juist niets voor te doen.
Natuurlijk zien en natuurlijk zijn; beide levert een heldere blik op!
