In mijn artikel van vorige week besprak ik de korte houdbaarheid van gedachten. En dat we ons dus niet druk hoeven te maken als we toevallig iets naars denken, omdat al onze gedachten vanzelf plaats moeten maken voor een nieuwe.
Maar hoe zit het met gedachten die in het vaste assortiment zitten en dus steeds terugkomen? Geldt daar hetzelfde voor? Of ben je gedoemd daar last van te blijven houden?
Een gedachte uit het vaste assortiment is er eentje die je altijd lijkt te hebben, zo eentje die in je hoofd rond zoemt als een irritante vlieg. Het lijkt wel alsof je je aandacht erop móet vestigen, zulk naar geluid maakt hij.
Geheel tegen je zin in – want gek genoeg zijn dit eigenlijk altijd gedachten van het type ‘liever niet’. Vervelende gedachten, onzekere gedachten, gedachten die je een beetje (of heel erg) bang maken, gedachten waar je verdrietig van wordt, depressieve gedachten, enzovoorts.
Ook dit type gedachten heeft een houdbaarheidsdatum en moet op een gegeven moment plaats maken voor frisse nieuwe. Niets kan altijd goed blijven.
Anders dan gedachten uit je tijdelijke assortiment, maakt je hoofd van je vaste-assortiment-gedachten steeds weer verse aan. Ze blijven maar terugkomen. De vlieg ontsnapt, maar vliegt vervolgens gewoon weer naar binnen. Waardoor je nog een keer moet luisteren naar dat storende gezoem.
Hierdoor kan het lijken alsof die irritante vlieg – die vervelende gedachte – er altijd is, terwijl dat in werkelijkheid niet zo is. Er is altijd beweging en het oude maakt continu plaats voor het nieuwe.
Er zullen altijd kleine of grotere pauzes zijn: momenten dat je de gedachte niet hebt. Zelfs van je vaste assortiment hoef je dus niet te schrikken. Er komt vanzelf weer een moment dat je er even of voor een langere tijd vrij van bent. Die irritant zoemende vlieg gaat ook een keer met pauze. Veel fijner om te genieten van die pauzes dan om je druk te maken over iets wat weer verdwijnt. Toch? 🙂
