Tijd is een onbestemd en niet te grijpen ding. En zodra we een ervaring in de tijd plaatsen, wordt het helemaal een subjectieve en rommelige toestand. Die we in veel gevallen enorm serieus nemen en als vaststaand beschouwen.

De subjectiviteit van tijd wordt in mijn ogen prachtig beschreven door Andrew Lloyd Webber in zijn liedje ‘Love changes everything’ uit de gelijknamige musical. Daarin zegt hij: “Love can make a summer fly, and a night seem like a lifetime”. (Liefde kan ervoor zorgen dat een zomer vliegt en een nacht een leven lijkt te duren).

Ik had deze week een soortgelijke ervaring, alleen dan niet met liefde maar met zelfmedelijden.

Ik plofte ’s avonds om kwart voor negen op de bank, zapte naar mijn favoriete tv-serie en tegelijkertijd ging er een gedachtentrein van start. Zo’n gedachtentrein die via station Oh-wat-ben-ik-moe langs Mislukkeling-Zuid pas echt op stoom komt bij de halte Everlasting-eenzaamheid. (En even voor de nuance… ik had die dag, na elkaar, heerlijk tijd door gebracht en mooie gesprekken gevoerd met vier verschillende dierbare vriendinnen plus de echtgenoot en dochter van één van hen, fijne telefoongesprekken gevoerd met mijn eigen dochter, een vijfde vriendin en mijn nieuwe verkering én appjes ontvangen van minstens vier andere lieve mensen in mijn leven… dus die gedachten over eenzaamheid hadden niets, maar dan ook niets te maken met mijn werkelijke omstandigheden).

Zodra de gedachtentrein een lange stop had gemaakt bij station Everlasting-eenzaamheid (ik zat feitelijk nog steeds op de bank en pas halverwege de eerste aflevering van de tv serie maar was ondertussen volkomen opgeslokt door het uitzicht op dat station) ging hij als een TGV door naar Voortdurende-ellende-West; met een korte tussenstop in Stel-je-niet-aan waar ik eigenlijk had kunnen uitstappen maar blijkbaar nog teveel geboeid was door mijn treinreis. 

Twee uur nadat ik op de bank was neergeploft, besloot ik de hond uit te gaan laten. Zwelgend in zelfmedelijden wandelde ik door de wijk, ongemerkt vastbesloten mij niet te laten afleiden van mijn gedachtentreinreis. Mijn leven leek even een brok ellende. Die al zo lang duurde… zoals ik me nu voelde, voelde ik me al weken…

Tot ik me realiseerde dat er tot kwart voor negen niets aan de hand was geweest. En het nu pas twee uur later was.

Ik had twee uur lang geboeid gekeken naar de malaise die het denken en het bewustzijn projecteerden. Twee uur. Die voelden als 14 dagen. Alsof ik mijn eigen versie van Andrew’s liedje zong: “Thought trains can make two hours feel like a fortnight”.

Het was een aandoenlijke poging om een tijdelijke, menselijke ervaring voor altijd te laten zijn.

Het is bovendien een prachtig voorbeeld van hoe de 3 principes 100% van onze ervaring tot stand brengen, los staat van de omstandigheden. We leven en we beleven het denken. Altijd en overal. Zonder uitzondering.

En zodra er een fascinatie voor of interesse/geloof in die ervaring ontstaat, kunnen we er soms (even) niet meer aan ontsnappen. Dan voelen we dat denken schijnbaar tot in alle vezels van ons lichaam en is het ECHT. In die momenten maakt het eigenlijk niet uit wat er gebeurt of wat er tegen ons gezegd wordt; met een focus op bijvoorbeeld zelfmedelijden kan alles – of eigenlijk niets want slechts illusionaire gebakken gedachtenlucht – gedegradeerd worden tot misère. Waarbij die focus ervoor lijkt te zorgen dat de nare gedachten, en daarmee het ontzettend vervelende gevoel, in stand blijft en zelfs erger wordt. Alsof we steeds maar verse steenkolen aanvoeren voor de locomotief van onze gedachtentrein waardoor die kan blijven rijden.

Zodra ik me weer herinnerde wat onze menselijke ervaring in werkelijkheid is (het beleven van gedachten) kwam de gedachtentrein met een noodstop tot stilstand. En was het ellendige gevoel ook in één klap weer weg.

Ik heb mezelf wel nog even heel hard uitgelachen om de enorme serieusheid waarmee ik had gezwolgen in zelfmedelijden. Gelukkig was het donker. 😉

PS: Wil jij graag de noodrem ontdekken van jouw gedachtentreinen zodat je meer rust, welzijn en levenslust ervaart?  Schrijf je dan hier in voor de 3-daagse Dieper Inzicht.

Share This