Wat er voor ieder mens dat zich per ongeluk in een wokkel heeft gedacht te ont-dekken valt is Eenheid, Eenvoud, Heelheid of Liefde (van de on-persoonlijke ‘soort’). Wat ons betreft kan dat makkelijk via het begrip van de 3 principes. En ont-dekken schrijf ik hier even met een streepje omdat het niet ‘iets’ is wat je toevoegt aan je bestaan of aan je persoonlijkheid, maar wat er overblijft als alle persoonlijke gedachtewokkels (even) wegtrekken. Tadaaaaaaaa; daar is het. Daar was het altijd al. Dichterbij dan je dacht. Puur geluk en welzijn.
Wat een fijn besef dat dit altijd onder handbereik is. Zonder er iets voor te hoeven doen. Want het is al zo. Wokkelloos. Woordloos. Waardevol.
Een valkuil die dan wel eens ontstaat, is het streven om als mens altijd in die ‘wokkelloze staat’ te verkeren. En dan krijg je de onmogelijke beweging van de persoon die geen persoon (meer) wil zijn. Geen wokkels meer wil. Dan kan het zijn dat de gedachtewokkels, de menselijke gevoelens, ont-kend gaan worden. Dat kun je natuurlijk proberen, maar zo werkt het niet.
Je kunt wat je kent niet gaan zitten ont-kennen. 🙂
Zodra je je ogen open doet, en via AL je zintuigen, KEN je jouw ervaring van de wereld. Jouw ervaring van de realiteit. Het ont-kennen is onnatuurlijk en eigenlijk on-mogelijk. ‘After the fact’ ook (de creatie heeft al plaatsgevonden!), en veel teveel werk.
Het houdt bovendien, en dat is jammer, een oordeel in over je mens-zijn. Een afwijzen van de wokkels.
Je kunt wel beseffen dat de menselijke ervaring is wat je kent. En niet wat je in wezen bent.
Afbeelding van PublicDomainPictures via Pixabay
