Wandelend door de Soesterduinen met één van onze klanten kwam ter sprake dat we het geluk zijn dat we zoeken. De stilte, de rust, het welzijn, de perfectie waar we naar verlangen, is onze ware natuur. Maar we zien het niet. Omdat we de verkeerde kant opkijken.

Ongemerkt en ongewild zoeken we de oorzaken voor onvrede, ongemak of ongeluk in de vorm. In alles waar we over na kunnen denken. Niet alleen de fysieke buitenwereld, maar ook dingen als je karakter, je lijf, je gevoelens en je gedrag kun je wat ons betreft scharen onder de noemer ‘de vorm’. Zodra er denken aan te pas is gekomen, voelt het al niet meer als die stille, oneindige, perfecte, vormloze bron van waaruit de 3 principes de menselijke ervaring creëren.

Waardoor we er zó van overtuigd zijn dat we niet dat geluk zijn, niet die oneindige bron zijn, niet het vormloze goddelijke in menselijke vorm dat we blijven vragen om en zoeken naar dat wat we feitelijk al hebben.

Tijdens deze wandeling had ik ook Molly bij me; het nichtje van Shift-hondje Olly. Haar parmantige staartje bleek een perfecte metafoor voor wat ik hierboven probeer te beschrijven.

In de metafoor staat Molly’s staart model voor de oneindige bron die we zijn. Voor onze ware natuur die er altijd is, maar die we zelden zien. Kijkend naar Molly die voor ons liep, fantaseerden we over hoe zij zich niet bewust is van haar rechtopstaande staart. Maar ze wil er wel graag eentje. Dus snuffelt ze het hele pad af dat we lopen, op zoek naar een staart. Tuurt ze links en rechts, onder en boven, of er eentje te vinden is. Graaft hier en daar naar een staart, bij voorkeur met behulp van een mede-zoeker. Kijkt nog even achterom of daar een staart is, maar herkent dat bruine pluimpje niet als zodanig en gaat verder met haar zoektocht. Soms op een drafje, soms rustig aan. Soms wat opgewonden en nerveuzig; op andere momenten vrolijk huppelend. Op enig moment rent ze zelfs op een groepje mensen af en lijkt hen te vragen: “Kunt u me adviseren hoe ik een staart krijg?”.  
Maar al die tijd heeft ze hem al, die staart c.q. het pure geluk. Hij wordt alleen niet als zodanig herkend. Omdat ze de verkeerde kant opkijkt. Net als mensen vaak doen ;-).

PS: Krijg je zin om eens lekker je staart achterna te gaan en te ervaren dat daar zit wat je zoekt? Daar biedt onze 3-daagse Dieper Inzicht je alle gelegenheid voor! Klik hier voor meer info & inschrijven.

Share This