We kijken om ons heen en hebben vaak het idee dat de wereld heel groot is. En dat er heel veel gebeurt in die wereld. Van fijne gelukkig dingen tot akelige, weerzinwekkende voorvallen.

Er worden berichten gehoord of gezien over mensen ver weg of iets dichterbij. Die dingen meemaken waarvan we denken dat we gelukkiger zouden zijn als we dát ook mee zouden maken. Of waarvan we met afschuw menen dat dergelijke omstandigheden niet zouden mogen plaatsvinden.

Er komt informatie tot ons over meer abstracte en conceptuele aangelegenheden als ‘het klimaat’, ‘de maatschappij’ en ‘de wereldorde’. Zaken waar we een mening over kunnen vormen, zelfs als we maar beperkte informatie tot onze beschikking hebben en zonder te herkennen dat we over een concept praten in plaats van de realiteit in het hier en nu. Sterker nog, we zijn geneigd met elkaar in discussie te gaan over die concepten alsof er een absolute waarheid in schuilt: “De ijskappen smelten echt!” “Nee, niet waar, ik sta hier op die ijskap en hij is nog net zo dik als tien jaar geleden!” “Dat kan niet, ik heb de rapporten van deskundigen gelezen en we stevenen op een klimaatramp af!”, “De wereld staat in brand!”.

We kunnen ons opwinden over van alles en nog wat, bang of verdrietig worden over wat we waarnemen en/of menen dat het leven beter zou zijn ‘als…’. En wat er dan in alle onschuld over het hoofd gezien wordt, is het feit dat het al die tijd om ‘ik’ draait.

‘Ik’ is het er niet mee eens. ‘Ik’ is er bang voor. Het Ikje vindt dat het anders moet. De Ik ziet het mis gaan. ‘Ik’ wil zich anders voelen. Ik, ik, ik, ik……

Dat kan niet anders want de wereld draait om mij. En aan jouw kant: om jou.

Of nee, laat ik dat beter formuleren: de wereld ontstaat in mij. En aan jouw kant: in jou. Via het Denken in Bewustzijn. Mét denken in bewustzijn beleef je ‘de wereld’. Zonder het Denken in Bewustzijn is er niets. Geen wereld om tegen te ageren of van te houden. Geen wereld met problemen of fantastische gebeurtenissen. Geen ik en geen jij. Die wereld is er pas als er denken in het bewustzijn van Mind is. Wat ervaren wordt als denken in het bewustzijn van jou en mij. (Waarbij we met Mind verwijzen naar wat ook wel ‘de bron’, ‘eenheid’ of bijvoorbeeld ‘universal consciousness’ genoemd wordt).

Het is een wonderlijke paradox die we in onze menselijke vorm vermoedelijk nooit kunnen bevatten. Dat alles hier en nu in dit moment als tijdelijke realiteit ontstaat maar voelt als vaststaand gegeven met een geschiedenis en een toekomst. Dat het lijkt alsof er daarbuiten een wereld is waar we met anderen over kunnen praten terwijl de waarheid is dat het een droom in/van Mind is. Een droom die ervaren wordt als een ‘ik’ en ‘een wereld’ maar al die tijd dat ene is, die pure perfectie en onvoorwaardelijke liefde.

Share This