Een van mijn vroegere non dualiteit leraren zei wel eens tegen mensen die een oplossing voor hun problemen ‘in de vorm’ wilden (in plaats van zich te realiseren dat die vorm een projectie/illusie is):”prima, dan behang je je gevangenis toch lekker, en blijf je daar nog even zitten.”
Met de gevangenis behangen werd dan bedoeld dat je ging knutselen aan je persoonlijke ervaringen, om ze een beetje mooier en gezelliger te maken. In plaats van doorzien dat je geen persoon bent, wat de bevrijding uit de gevangenis is. Bijvoorbeeld het dempen van de angst in je lijf op welke manier dan ook, gevoelens van leegte opvullen met wat-dan-ook, je verhaal willen verfraaien waarmee dan ook, de somberheid in je hoofd opklaren hoe dan ook.
En nee, ER IS NIETS MIS MET DINGEN DOEN!
Goed, de gevangenis dus. Deze heeft drie dikke denkmuren, zie ik wel eens voor me. Met angstaanjagende schaduwen, zoals in de grot van Plato. En die schaduwen zijn er alleen maar bij de gratie van het oogverblindende licht van de vrijheid dat permanent achter je schijnt. En je ziet het niet omdat je maar naar de schaduwen staart en je blijft verwonderen over of ergeren aan de ruwheid, dikte en stevigheid van de denkmuren. Je wijst: ja, maar kijk hier dan. En dit. En daar! Het is onverdraaglijk! Er moet een behangetje over die afschuwelijke muren.
En je mist de eenvoud van de andere kant op bewegen. Je bent vergeten dat je je kunt omdraaien en de gevangenis achter je laten. Dat je persoonlijke gedoe simpelweg kan oplossen in het licht. Of het idee dat de menselijke ervaring problematisch is, compleet weg zou kunnen vallen.
Nee, zo makkelijk is het niet, zeg je. Zo makkelijk kán het niet, mág het niet. Die vreselijke muren, ze moeten eerst weg! Of een behangetje krijgen. En dat mag natuurlijk. Behang gerust. Met bloemetjes of wat je fijn vindt. Geniet ervan. Baal als het behangen niet lukt. Het is niet fout of goed, het is gewoonweg weer een andere ervaring in je persoonlijke leven.
De gevangenis achter je laten houdt compleet fris, onpersoonlijk, rustig, gelukkig, liefdevol uitgangspunt voor het leven in. Een paradigmaverschuiving.
Kijk maar wat je wil. Of, meer precies: wat er gebeurt als dit helder wordt. 🙂
Image by Booth Kates from Pixabay
