Eerder schreef ik al eens over de horrorfilms die we kunnen maken in het theater dat ons hoofd is. We bedenken iets en voelen emoties. Hoe meer we ergens over nadenken, hoe echter en enger het lijkt. Vervolgens geven we met ons bewustzijn special effects aan deze film. Geluidseffecten die het spannend maken. Of een donker filter erover, zodat het nóg wat enger is.
Het is iets dat ieder mens wel eens doet en het hoeft geen probleem te zijn. Want net zoals een film in de bioscoop is zo’n DIY-film ook vanzelf een keer afgelopen. En je kan ook gewoon nog besluiten niet naar de film te willen kijken en iets anders gaan doen.
Echter viel me deze week iets op over deze films: we vragen ook geregeld een ander mee naar een voorstelling in onze hoofdbioscoop. Misschien omdat we hopen dat de film dan minder eng is. Of dat de ander ons helpt om midden in de film op te staan en de zaal te verlaten. Het zou ook kunnen dat we bevestiging willen dat het inderdaad doodeng is.
Met een ander naar de fysieke bioscoop gaan is natuurlijk hartstikke gezellig. Je kiest met z’n tweeën een film die jullie allebei leuk lijkt, haalt er een grote bak popcorn bij en het genieten kan beginnen.
Maar in de hoofdbioscoop heeft samen een film kijken minder leuke effecten – voor je het weet zitten jullie elkaar in de donkere zaal al gillend extra bang te maken. Want we kunnen zulke realistisch ogende films maken en we leven als mensen nu eenmaal graag met elkaar mee. Geen ideale situatie.
Tenminste, als je er vanuit gaat dat zo’n film echt is en je de uitnodiging van de ander accepteert. Pas als je de 3D-bril opzet en echt gelooft dat de film de waarheid is wordt het een beetje vervelend. Want dan moet je er iets mee. De ander helpen. Zorgen dat het jou zelf niet overkomt. Dan wordt je misschien zelf ook wel emotioneel.
Het kan (en mag!) ook anders.
Als je er vanuit gaat dat het een mooie, maar zeer onrealistische show is, stap je de zaal anders binnen. Als je dat al doet. Misschien help je de ander alleen om zijn/haar 3D-bril af te zetten en in te zien dat wat ze nu voor zich zien niet de realiteit is. En als er geen film is, is er tijd voor leukere dingen. ?
