Ze is gevoelig, haar sterrenbeeld is tenslotte kreeft. En iedereen weet dat kreeften emotioneel en lichtgeraakt zijn en een (te) groot inlevingsvermogen hebben.

Met kritiek kan ze dan ook niet omgaan – daar schrikt ze van. Als ze kritiek krijgt trekt ze zich meteen terug in haar schulp. Er iets mee doen zou ze wel willen, zegt ze. Maar de initiële opmerking raakt haar te diep. Daardoor kan ze er gewoonweg niet over blijven nadenken. Dat zou te pijnlijk zijn.

Tenminste, dat is wat ze denkt.

Daarbij ziet ze echter over het hoofd dat ze op bepaalde momenten prima kan omgaan met suggesties of feedback die ze in een andere situatie zou omschrijven als vreselijke kritiek. Er is niet altijd een schrikreactie. Soms is er slechts de gedachte “Oh, oké” en kan ze doorgaan met waar ze mee bezig was. De suggestie of feedback meenemend in haar handelen of naast zich neerleggend.

Ze is namelijk niet altijd bezig met dat sterrenbeeld en de vermeende eigenschappen die daarbij horen. In dat soort momenten is ze vrij van gedachten over zichzelf en haar omgeving. Of heeft ze andere gedachten, die niet zoveel met dat beperkende trekje te maken hebben.

Blijkbaar gaat het niet om wat het onderwerp van de kritiek is (of dat ze überhaupt kritiek krijgt), maar om wat ze er in haar hoofd mee doet. Als ze kritiek persoonlijk neemt en denkt dat het iets belangrijks over haar zegt – iets negatiefs – voelt het vervelend. Dan zegt het dat ze gefaald heeft. En daar kan ze niet mee omgaan, in verband met haar gevoelige kreeftenpersoonlijkheid. Neemt ze het niet persoonlijk dan kan het zo van haar afglijden en is ze het binnen de kortste keren weer vergeten.

Het kan dan lijken alsof het belangrijk is wat andere mensen zeggen en wat ze zelf doet, maar uiteindelijk zijn het altijd slechts haar gedachten die haar reactie bepalen – nooit wat de ander precies zegt. En gedachten zijn vergankelijk. Die kan ze dus in elk moment naast zich neer leggen in de wetenschap dat ze toch weer zullen veranderen. En jij ook. Lekker makkelijk. 🙂

Share This