“Het is nu even doorbijten, maar als ik de komende 12 maanden door kom, loop ik binnen”, zei de zakenman over de bonus die hij misschien aan het einde van het jaar krijgt.
“Je middelbare schooltijd is misschien heel vervelend, maar over vier jaar heb je wel een diploma waarmee je kunt studeren zodat je later een goede baan krijgt”, zei de moeder tegen haar depressieve puberdochter.
Zomaar twee uit het leven gegrepen voorbeelden van mensen die accepteren dat het leven nu zwaar en niet zo fijn is, maar het later goedkomt.
Ik heb zelf lang op die manier geleefd. Steeds kijkend naar de toekomst omdat het dan beter zou worden dan nu. Ik doorstond nare dingen in het heden waarvan ik dacht dat het voorwaarden waren om later wél echt helemaal gelukkig te zijn.
Ik hield niet van het leven dat ik leidde. Natuurlijk, er waren mooie en fijne elementen, maar in zijn algemeenheid hoopte ik (en ging ik er vanuit) dat het later beter zou worden. Want mijn leven op dat moment was behelpen. Ik ervaarde geen geluksgevoel of tevredenheid.
Ik had meer liefde voor wat er later nog zou komen. Of beter gezegd: ik hield van wat ik dacht dat beter en prettiger zou zijn dan het heden.
Ik zie dat veel mensen leven voor later, omdat het dan beter wordt – maar dat wordt het niet als je blijft denken zoals je altijd al deed. Want je neemt jezelf mee naar die toekomst. En ook al zijn je omstandigheden in de toekomst misschien anders, daardoor zal je niet gelukkiger zijn.
Geluk wordt immers niet bepaald door wat je hebt, maar door wat je denkt. In mijn ervaring kun je daarom beter (gaan) houden van wat er NU is en van wie jij NU bent. Want de enige manier om later gelukkig te worden, is door het nu te zijn.
Mij heeft het in dit kader enorm geholpen om te doorzien hoe gedachten en bewustzijn mijn beleving en realiteit beïnvloeden. En alleen dat simpele inzicht veranderde alles… en kan dat voor jou ook doen! De keuze is aan jou: liefde voor later of nu al houden van jezelf en het leven?
