We praten met de Spaanse receptioniste over mooie steden. Ze noemt Barcelona en ik roem de Sagrada Familia, dat prachtige bouwwerk naar het ontwerp van Gaudí. Zij trekt een gezicht en zegt:”wel mooi hoor, maar het is nog steeds niet af!” Haar reactie tekent wat we als mens vaak denken en voelen over projecten, doelstellingen en het leven in het algemeen. We willen zo snel mogelijk onze doelen bereiken zodat we tevreden achterover kunnen leunen met het gevoel dat onze taak erop zit. Dat alles in orde is en onder controle.
Het leven werkt echter niet zo, want hoe lang blijf je tevreden met een resultaat vóór je opstaat en het volgende wil? Of voor er iets gebeurt waardoor je je geroepen voelt een nieuw doel te stellen, namelijk het ‘weer in orde maken’ of het rechtzetten van wat er ‘mis’ ging? Nooit lang. En is dat erg? Welnee. Tenzij je steeds zuchtend opstaat, in plaats van je verheugend op het uitvoeren van de taak die je jezelf hebt gegeven.
Leven is een continu proces, het is nooit gedaan, het is altijd onaf, het is altijd in wording, zich ontvouwend. Als je kunt zien dat het toch in elk moment compleet is en perfect zoals het is, geniet je als vanzelf van elke bouwput in elk stadium.
